sevgili

yetmiyor 'sevgili' sözü
tek başına. karşılamıyor
içimi dolduran duyguyu.
oysa ben 'sevgili'
derken neler
düşünüyorum bilsen.
sonsuz, bir güneş
bir yudum rakı
çiçeğe durmuş ince bir
bahar dalı
oğlumun sıcak yanağı
anamın acılı gözleri
babamın tütün kokan eli
evimizdeki kuş
yarının güzel günleri.
anlatılması güç binlerce
duygu ve sen...
işte sen
beni hayata bağlayan
en güzel köprüsün;
köprülerin en güzelisin.
sevgilim... güzelim...
insanı yaşatan
içimizdeki hayat böceğidir.
o ölürse
hayatımızın da tadı biter.
o sakın ölmesin
yaşat onu.

Yılmaz Güney

*bu şiiri eski bir defterimin içinde buldum.Sanırım 5-6 yıl evvel yazıp bir kağıda saklamıştım.hatta bunu sevgiliye vermiştim içimdeki sevgiyi anlatabilmek adına...Bulunca sakladığım bu kağıdı kuytu bir köşede, usul usul yaklaştı tüm anılar dün gece.Eski masalımı özledim öylece kaldığım yerde.

Ne de güzel demiş ...Sevgili derken neler düşünüyorum bir bilsen diye...


içimdeki hayat böceği ... can çekişse bile direniyor ölüme ... aklını kaçırcak gibi olsa da daha bir tutunuyor hayata ...

ama kimi zaman yenik düşüyor...gece yatarken ki duası sabah unutmuş olayım nolursun tanrım oluyor!

bir öyleeeee bir böyleeee....

çıkamıyorum işin içinden bir türlü !