Onlarca kişi gelir geçer ama Benim yalnızca 1 BABAM var ! . . .

BABAM...İlk ve Tek MASALIM...Yüzündeki çizgilerde hayatımızın gizleri saklı olan BABAM.Sen Olmasan Ben asla Ben olamazdım...İYİ Kİ VARSIN BABAM.HAYATIMIN TEK GERÇEĞİ SENSİN BABAM.HAYATIM ANCAK VE ANCAK SENİNLE GÜZEL OLABİLİR...

Kaybettik seni sandık babam ama Tanrım seni bize bağışladı.Bu kaybedişe dayanabilir miydi yüreğim.Bizi bırakma BABAM.BENİ BIRAKMA...

(5 Ocak 2010 günü canımın içi babam safra kesesi ameliyatı olmak üzere güle oynaya hastaneye yattı.Tüm tahlilleri temiz çıktı ve ameliyat olmasında bir engel bulunmadığı söylendi.Ufak bir ameliyattı bu.By-pass olmuş aslanlar gibi de çıkmıştı geçen sene bu zamanlar hastaneden.Vız gelirdi bu ameliyat ona dendi.Ancak babam narkozdan uyanamamış.Ben işteyken Balım annem aradı ağlayarak.Yalnızca "Annem noldu?" dediğimi hatırlıyorum bağırarak."Koş dedi koş babanı kaybediyoruz!... Aklımı kaybettim saniyeler içerisinde.Şuursuzca atladım taksiye.İlk aramak istediğim kişiyi arayamadım.Hastaneye yetiştim.Babamı kurtarmışlar.Yoğun bakımda yatıyordu.Yanına gittim.Babam aşkım seni çok seviyorum dedim.Gözünü açtı yarıam yamalak bir gülümsemeyle Ben de seni dedi...yine açtı gözünü sen eve git dedi:) anneme döndü "sen ortalıktan kaybolma :) ...sabah izin aldım işten hastaneye giderken telefonum çaldı.Babişim muhteşem bir sesle aşkım gel hadi dedi.Oh be dedim işte o an.Onlarca kişi gelir gider ama Benim yalnızca 1 BABAM VAR ...

TANRIM SANA ŞÜKÜRLER OLSUN!

bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını, kendimi bulduğumda anladım.
herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış;
kendi yolumu çizdiğimde anladım.
bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat; okuyarak, dinleyerek değil...
bildiklerini bana neden anlatmadığını, anladım.
yüreğinde aşk olmadan geçen her gün kayıpmış;
aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım.
acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden;
neden hiç ağlamadığını anladım.
ağlayanı güldürebilmek, ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş;
gözyaşımı kahkahaya çevirdiğinde anladım.
bir insanı herhangi biri kırabilir, ama bir tek en çok sevdiği acıtabilirmiş;
çok acıttığında anladım.
fakat, hak edermiş sevilen onun için dökülen her damla gözyaşını;
gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terk ettiğinde anladım.
yalan söylememek değil, gerçeği gizlememekmiş marifet;
yüreğini elime koyduğunda anladım.
''sana ihtiyacım var, gel!'' diyebilmekmiş güçlü olmak;
sana ''git'' dediğimde anladım.
biri sana ''git'' dediğinde, ''kalmak istiyorum'' diyebilmekmiş sevmek;
git dediklerinde gittiğimde anladım.
sana sevgim şımarık bir çocukmuş, her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan;
büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım.
özür dilemek değil, ''affet beni'' diye haykırmak istemekmiş pişman olmak;
gerçekten pişman olduğumda anladım.
ve gurur, kaybedenlerin, acizlerin maskesiymiş;
sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış,
yüreğimde sevgi bulduğumda anladım.
ölürcesine isteyen, beklemez, sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi;
beni affetmeni ölürcesine istediğimde anladım.
sevgi emekmiş;
emek ise vazgeçmeyecek kadar,
ama özgür bırakacak kadar
sevmekmiş...

can yücel