4 Şubat 2009 Çarşamba

Üşendim bak!

Çok boşluyorum blogumu.Nete girdiğimde teker teker izlediğim blogları takipe geçiyorum.Okurken mutlu oluyorum.Kendimden parçalar buluyorum.Ancak,kendi blogumla ilgilenme konusunda son derece üşengecim.Aklıma gelen,hah işte bloga yaziyim dediğim çoğu şeyi 2dk sonrasında unutmuş oluyorum {Decaflatte-nilüfer abla tıpkı senin gibi}
Ama tabi keşke bu üşengeçlik yalnızca blog yazma konusunda olsaydı.Sabahları geç kalkmaya devam!!! Uyandıktan sonra yataktan kalkmaya-kahvaltı hazırlamaya üşeniyorum.Kahvaltıyı bitip ortalığı toparlıyorum hadi bir şekilde.E peki şimdi sırada ne var?Tabiiki de ders..Ben napıyorum.Yine ve yine ü-ş-e-n-i-y-o-r-u-m.Hadi diyelim bütün işleri bitirdim kahvemi aldım elime oturdum dersin başına.Topu topu 1-1,5 saat çalıştıktan sonra boş boş kitaba baktığımı farkediyorum.Ya hayallere dalmış oluyorum ya da cidden uykum gelmiş oluyor{ zaten geç kalkıyorum ne uykusu bu böyle?} Noluyor bana böyle anlamış değilim.Öyle bir yapıştı ki üstüme atamıyorum.Ne yapmalı?Nasıl aydınlatmalı insan kendini?? Sadece derse değil hayata motive olabilmek için en güzel yollar nelerdir sizce?....


*Bu arada blogumun isminin kaynağı olan Zardanadam şarkısını niye bugüne kadar sizlerle paylaşmadım ki?
*Tüm zorluklara rağmen,bütün inadıyla hayata sıkı sıkıya bağlanmaya çalışan,ufak gülüşlerde can bulan,azıcık güneş ışığında bile ısınan herkese gelsin..
Zardanadam*Hepsi Hepsi Hayat Nasıl Olsa !


kimse bilmez neden böylesin diye
kimse sormaz neden sustun niye
niye döndün sırtını herkese
ne olacak senin bu halin böyle
geçmez günler unut kendini
bu hayat zor var mı çaresi
boşver gitsin rüzgarlar essin
sana da bütün insanlar gibi
günlerin kötü geçiyor
umudun yok soranın yok
sorunun çok isteğin yok gelenin yok yorgunsun çok karışık kafan
unut herşeyi
sorgulama boşalt içini
uyan artık geriye bakma
hayat kısa durma orda
geçmez günler unut kendini
bu hayat zor var mı çaresi
zaman aksın hızına bakma seni dinlemez nasıl olsa
bırak aksın seni de götürsün
hepsi hepsi hayat nasıl olsa
doğan güneş seni çağırır
gidemezsin ayakların bağlıdır
bilemezsin yarın ne olur
göremezsin gözlerin kapanır
çözemezsin sorunlarını
öylece kalırsın
geçmez günler unut kendini
bu hayat zor var mı çaresi
zaman aksın hızına bakma
seni dinlemez nasıl olsa
bırak aksın seni de götürsün hepsi hepsi hayat nasıl olsa


Hayatın Tadını Çıkarabilmek Ümidiyle...
Üşenmeden,kaçmadan,hayatı zorlayarak...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder